ร้อยแปดสิบหนึ่ง

ฉันไม่รู้ว่าร่างกายของตัวเองยอมแพ้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ศีรษะคงจะฟุบลงกับที่พักแขนของโซฟา เท้าที่บวมเป่งยังคงแช่อยู่ในถังน้ำที่ฉันลากเข้ามาเมื่อครู่นี้ ความเย็นของน้ำทำให้ความเจ็บแสบจากแผลพุพองชาลง แต่ความเหนื่อยล้าก็ดึงฉันจมดิ่งลงไปจนกระทั่งโลกรอบกายเลือนหายไปสู่สภาวะที่คล้ายกับการพักผ่อน แต่มันไม่ใช่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ